- 21 listopada 2024
Warto wiedzieć
Wzorce i zwyczaje związane z używaniem narkotyków zmieniają się i zmieniają na przestrzeni dziesięcioleci, a dzisiejszy krajobraz uzależnień różni się znacznie od tego, jaki był w poprzednich pokoleniach. Na przykład substancje, o których nawet nie słyszałem w czasach, gdy zażywałem ich najwięcej, teraz osiągnęły status "epidemii" - przede wszystkim fentanyl i Xanax.
Jak więc rodzice młodych ludzi z przesiąkniętego mediami pokolenia iGeneration mogą dotrzymać kroku tym zjawiskom? Nawet ci z nas, którzy mają za sobą doświadczenia związane z nadużywaniem substancji psychoaktywnych, na przykład osoby, które wyszły z uzależnienia, mogą potrzebować pewnych wskazówek. Zrozumienie różnic pokoleniowych i zachęcanie do stosowania zdrowych mechanizmów radzenia sobie z problemami to kluczowe czynniki w tym procesie: W gruncie rzeczy musimy pełnić rolę doradcy ds. uzależnień i zatroskanego rodzica.
Przy wszystkich negatywnych aspektach, które towarzyszą długotrwałemu nadużywaniu substancji, mogę przynajmniej powiedzieć, że moje uzależnienie przyniosło jeden pozytywny rezultat. Mianowicie moja nastoletnia córka nie jest zainteresowana substancjami zmieniającymi umysł. To ma sens: Po tym, jak wielokrotnie widziała, jak jej matka wymiotuje przy różnych okazjach i w różnych okolicznościach, a także była u mojego boku podczas kilku zaciemnień, zarówno fragmentarycznych, jak i całościowych, nie ma dobrego zdania o alkoholu.
Nie jest to tylko myślenie życzeniowe, kiedy mówię, że moja córka nie wpadnie w sidła nałogu. Jest na to potwierdzenie naukowe: Według raportu National Survey on Drug Use and Health (NSDUH) z 2013 roku, postrzeganie przez nastolatków ryzyka związanego z daną substancją pomaga zdecydować, czy zdecydują się na fajkę na imprezie, czy też przyjmą napój alkoholowy zaproponowany przez przyjaciela.
Fakt ten otwiera jednak ogromną szarą strefę, jeśli chodzi o niektóre rodzaje zachowań uzależniających.
Jednym z powodów, dla których jestem przekonany, że moja córka nie odziedziczyła po mnie skłonności do nałogów, jest jej niezwykle silne poczucie własnej wartości. Kiedy przychodzi co do czego, wiem, że eksperymentowałem z narkotykami i nie przestawałem eksperymentować nawet po kłopotach z prawem i rozpadających się związkach w okresie nastoletnim, ponieważ jestem uzależniony. Jestem chora na uzależnienie.
Ale miałem też niskie poczucie własnej wartości. Bardzo starałem się być fajny, a ponieważ nie pasowałem do licealnych standardów "normalności", uciekałem na obrzeża. To właśnie tam dowiedziałem się, że marihuana może złagodzić różne formy lęku, a alkohol również może to zrobić, podnosząc jednocześnie moją samoocenę.
Dziś stosuję różne metody łagodzenia niepokoju, takie jak joga czy zabawa z psem. Czasami zastanawiam się, jak bardzo zmieniłoby się moje życie, gdyby w młodości zachęcano mnie do stosowania zdrowych mechanizmów radzenia sobie z problemami.
Podobnie jak w przypadku uzależnienia od substancji psychoaktywnych, które jest stanem bardzo indywidualnym, fizyczne objawy stresu mogą być bardzo różne u różnych osób. Bez względu na wiek, dzieci, które odczuwają presję osiągnięcia sukcesu (naukowego lub społecznego), mogą przejawiać jedno lub więcej z poniższych zachowań:
Ponadto możesz zauważyć, że zmieniły się nawyki senne nastolatka. Bezsenność może mieć całkiem rozsądne wytłumaczenie - od nadmiernej stymulacji po stres. Na przykład specjaliści od snu podają, że co najmniej 35% nastolatków ma problemy ze snem z powodu stresu.
Jednak każda zauważalna zmiana w zachowaniu nastolatka może być oznaką czegoś bardziej niebezpiecznego. Co więcej, nastolatki cierpiące na bezsenność, niezależnie od jej przyczyny, mogą sięgać po potencjalnie uzależniające i niebezpieczne substancje, aby móc zasnąć. W efekcie bezsenność może doprowadzić do uzależnienia od środków uspokajających.
National Institute on Drug Abuse klasyfikuje uzależnienie jako przewlekłe zaburzenie pracy mózgu, ponieważ może ono prowadzić do fundamentalnych zmian w receptorach związanych z samokontrolą, nagrodą i stresem.
W naszym cyfrowym świecie wiele czynności i wyborów dotyczących stylu życia pasuje do tych parametrów. Uzależnienie nie musi dotyczyć substancji nielegalnych - jedzenie, media społecznościowe i gry komputerowe również mogą potencjalnie uzależniać. A przesycenie internetu pozytywnymi postami, piosenkami i filmami na temat uzależnień jeszcze bardziej utrudnia produktywną rozmowę o zagrożeniach związanych z zachowaniami nałogowymi.
Jednym z nieodłącznych zagrożeń związanych z kulturą mediów społecznościowych jest gloryfikacja zażywania narkotyków - od teledysków po aktualizacje statusu na Facebooku. Jeśli nastolatek widzi, że jego ulubiony muzyk zażywa nielegalną (lub legalną) substancję, jest bardziej prawdopodobne, że będzie ją postrzegał w pozytywnym świetle.
Badania wykazują, że media społecznościowe same w sobie mogą uzależniać, co dodatkowo komplikuje sprawę.
Rozmowa o uzależnieniu z drugą osobą, zwłaszcza z najbliższymi, może być trudna dla osoby, która wyszła z nałogu. A kiedy zwracamy się do nastolatków, często brakuje słów.
Wtedy jeszcze o tym nie wiedziałam, ale obserwacje mojej córki na temat mojego wspomnianego wcześniej, niepochlebnego zachowania związanego z używaniem substancji posłużyły mi jako prymitywna forma terapii awersyjnej - często skutecznej taktyki stosowanej przez doradców ds. uzależnień. Możesz skutecznie dotrzeć do nastolatka, tak jak ja to zrobiłem (choć nieświadomie), przypominając mu o jego osobistych obserwacjach negatywnych skutków uzależnienia.
Pomimo tego, że świat, w którym żyjemy, bardzo się zmienił, a nowe substancje mogą żerować na naszych słabościach, siła uzależnienia pozostaje niezmienna. Obecność, otwartość i zachęta mogą być najlepszym sposobem na poprowadzenie naszych nastolatków w kierunku zdrowych zachowań, z dala od złowrogiej króliczej nory uzależnień.
